Zbór Kościoła Zielonoświątkowego w Hajnówce

---

Historia

Początki zboru

Historia zboru w Hajnówce sięga roku 1928, kiedy to pewna grupa baptystów zdecydowała się na odłączenie od swojego dotychczasowego zboru, zakładając nową społeczność o charakterze zielonoświątkowym. Wśród wiernych krążyły różne opowieści o początkach tego zboru, które były publikowane w baptystycznym piśmie „Słowo Prawdy”. Istnieją dwie główne wersje tych wydarzeń.

Jedna z nich wskazuje, że w powstaniu zboru miał swój udział Bondarenko, który przybył z Polesia. Z kolei druga wersja dotyczy Iłariona Sirowoja, który przybył do Hajnówki w sierpniu 1928 roku z Białowieży, a następnie powrócił do baptystów. Najprawdopodobniej obaj duchowni odegrali istotne role w kształtowaniu nowego zboru, chociaż nie sposób precyzyjnie ustalić, który z nich miał większy wpływ.

Pierwszym przewodniczącym nowego zboru był Kryształowicz z Grodna. W 1929 roku, do zielonoświątkowców dołączył także przewodniczący baptystycznego zboru, Grzegorz Łuszczak. Warto zauważyć, że w 1935 roku do Hajnówki krótko przybył Jakub Sielużycki, absolwent instytutu w Gdańsku, który również zajął się działalnością w nowym zborze.

Okres okupacji niemieckiej, trwający od 1941 do 1944 roku, przyniósł ograniczenia dla działalności zboru. Wierni zostali zmuszeni do przystąpienia do zboru baptystycznego w związku z naciskiem ze strony władz okupacyjnych.

Lata powojenne

Po zakończeniu II wojny światowej, razem z Grzegorzem Ziemcowem, dotychczasowym przewodniczącym baptystów, pojawiła się możliwość ponownego założenia własnego zboru. W 1949 roku Ziemcow został jednak wykluczony za promowanie idei umywania nóg podczas Wieczerzy Pańskiej.

W 1946 roku do Hajnówki przybył Jakub Sielużycki, repatriant z Białorusi. Jego historia jest tragiczna, bowiem wielokrotnie aresztowany w Polsce i na Białorusi, został ponownie uwięziony w sierpniu 1948, a następnie skazany w 1950 roku, gdzie spędził ponad rok w więzieniu, co negatywnie wpłynęło na jego zdrowie. Po opuszczeniu zakładu karnego usiłował ostatecznie emigrować do Szwecji, co mu się udało w 1957 roku.

Kolejne lata były trudne dla zboru, który borykał się z problemami przywódczymi aż do roku 1983. Wówczas Jerzy Szpilko, który początkowo był zastępcą pastora, objął stanowisko pastora w 1984 roku. Warto także dodać, że w Hajnówce w latach 1947-1948 działała Siri Andersson-Palmestav, która niosła pomoc dla ubogich w ramach Szwedzkiego Czerwonego Krzyża oraz wspierała lokalny zbór.

Od 1953 do 1988 roku zbór funkcjonował w ramach Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. W 1953 roku, według danych służb bezpieczeństwa, liczba wiernych wynosiła 27 osób. Zmiany w statystyce miały miejsce w 1964 roku, kiedy to zbór stał się częścią placówki w Nowosadach, jednak w 1970 roku uniezależnił się ponownie. W 1981 roku zarejestrowano wzrost do 92 wiernych.

Budowa kaplicy i dalsza historia

Wielkim wyzwaniem dla zboru było posiadanie własnej kaplicy, a jej budowa napotykała szereg trudności, głównie z powodu oporu ze strony władz państwowych oraz niedoboru funduszy. Pierwsze prace budowlane rozpoczęto w czerwcu 1976 roku, lecz niebawem je przerwano. Kiedy w grudniu 1980 roku wznowiono prace, kaplica została ostatecznie otwarta 7 października 1984 roku.

Rok 1990 przyniósł dynamiczny rozwój społeczności; dwie placówki zboru przemieniły się w niezależne zbiory – jeden w Bielsku Podlaskim, a drugi w Białymstoku. Warto dodać, że w 1988 roku w Hajnówce powstał nowy zbór zielonoświątkowy, przynależący do Kościoła Bożego w Chrystusie.

W 1993 roku, wspólnie z zborem baptystycznym oraz zborem Kościoła Bożego w Chrystusie, przeprowadzono ewangelizację satelitarną Billy’ego Grahama, wydarzenie odbyło się w „Domu Górnika”. Końcem 2010 roku zbór zrzeszał 205 wiernych, w tym 145 ochrzczonych członków. W latach 1984-2023 pastoralną pieczę nad zborami sprawował Jerzy Szpilko.

Kaznodzieje, przełożeni zboru i pastorzy

W zbiorze Kościoła Zielonoświątkowego w Hajnówce historycznie działali liczni kaznodzieje, którzy mieli kluczowy wpływ na rozwój i duchowość tego miejsca. Na przestrzeni lat, poszczególne osoby pełniły tę rolę, wśród nich:

• Kryształowicz,
• Grzegorz Łuszczak,
• Jakub Sielużycki (1937-1939),
• Grzegorz Ziemcow (1945–1949).

W zakresie przełożonych oraz pastorów zboru, warto wspomnieć również o:

• Jakubie Sielużyckim (1946–1957),
• Jakubie Kozaku (1957-1964),
• Mateuszu Pawłowskim (1970-1984),
• Jerzym Szpilko (1984-2023),
• Adamie Panfiluku (2023-).

---

Oceń: Zbór Kościoła Zielonoświątkowego w Hajnówce

---